Het ligt vaak dichterbij. Zien we het niet eens en lopen we er zo voorbij. Het schijnt dat men van dit kleine stukje natuur een park wil maken. Iets waar wij bepalen wat er groeit en bloeit. En waar wij vinden waar kinderen mogen spelen. En met welk speeltuig. Weg bloemen, weg insecten, weg vogels, weg kampen bouwen, weg de verbeelding. Waarom denk ik dan. Waarom?